Incipit
℣. Deus ✠ in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
|
Start
℣. Gud, min Gud, ✠ send mig din hjælp til ret at bede;
℟. Herre, il mig til hjælp i bønnen.
Ære være Faderen og Sønnen * og Helligånden.
Som det var i begyndelsen, så nu og altid * og i al evighed. Amen.
Halleluja.
|
Hymnus {Doxology: NatT}
Iam lucis orto sídere,
Deum precémur súpplices,
Ut in diúrnis áctibus
Nos servet a nocéntibus.
Linguam refrénans témperet,
Ne litis horror ínsonet:
Visum fovéndo cóntegat,
Ne vanitátes háuriat.
Sint pura cordis íntima,
Absístat et vecórdia;
Carnis terat supérbiam
Potus cibíque párcitas.
Ut, cum dies abscésserit,
Noctémque sors redúxerit,
Mundi per abstinéntiam
Ipsi canámus glóriam.
Glória tibi, Dómine,
Qui natus es de Vírgine,
Cum Patre, et Sancto Spíritu,
In sempitérna sǽcula.
Amen.
|
Hymn {Doxology: NatT}
Now in the sun's new dawning ray,
Lowly of heart, our God we pray
That he from harm may keep us free
In all the deeds this day shall see.
May fear of him our tongues restrain,
Lest strife unguarded speech should stain:
His favouring care our guardian be,
Lest our eyes feed on vanity.
May every heart be pure from sin
And folly find no place therein:
Scant need of food, excess denied,
Wear down in us the body's pride.
That when the light of day is gone,
And night in course shall follow on.
We, free from cares the world affords,
May chant the praise that is our Lord's.
All honor, praise and glory be,
O Jesu, Virgin-Born, to thee;
All glory, as is ever meet,
To Father, and to Paraclete.
Amen
|
Psalmi {ex Proprio de Tempore}
Ant. O admirábile commércium: * Creátor géneris humáni, animátum corpus sumens, de Vírgine nasci dignátus est; et procédens homo sine sémine, largítus est nobis suam Deitátem.
Psalmus 17(26-51) [1]
17:26 Cum sancto sanctus eris, * et cum viro innocénte ínnocens eris:
17:27 Et cum elécto eléctus eris: * et cum pervérso pervertéris.
17:28 Quóniam tu pópulum húmilem salvum fácies: * et óculos superbórum humiliábis.
17:29 Quóniam tu illúminas lucérnam meam, Dómine: * Deus meus, illúmina ténebras meas.
17:30 Quóniam in te erípiar a tentatióne, * et in Deo meo transgrédiar murum.
17:31 Deus meus, impollúta via eius: elóquia Dómini igne examináta: * protéctor est ómnium sperántium in se.
17:32 Quóniam quis Deus præter Dóminum? * aut quis Deus præter Deum nostrum?
17:33 Deus, qui præcínxit me virtúte: * et pósuit immaculátam viam meam.
17:34 Qui perfécit pedes meos tamquam cervórum, * et super excélsa státuens me.
17:35 Qui docet manus meas ad prǽlium: * et posuísti, ut arcum ǽreum, brácchia mea.
17:36 Et dedísti mihi protectiónem salútis tuæ: * et déxtera tua suscépit me:
17:36 Et disciplína tua corréxit me in finem: * et disciplína tua ipsa me docébit.
17:37 Dilatásti gressus meos subtus me: * et non sunt infirmáta vestígia mea:
17:38 Pérsequar inimícos meos et comprehéndam illos: * et non convértar, donec defíciant.
17:39 Confríngam illos, nec póterunt stare: * cadent subtus pedes meos.
17:40 Et præcinxísti me virtúte ad bellum: * et supplantásti insurgéntes in me subtus me.
17:41 Et inimícos meos dedísti mihi dorsum, * et odiéntes me disperdidísti.
17:42 Clamavérunt, nec erat qui salvos fáceret ad Dóminum: * nec exaudívit eos.
17:43 Et commínuam illos, ut púlverem ante fáciem venti: * ut lutum plateárum delébo eos.
17:44 Erípies me de contradictiónibus pópuli: * constítues me in caput géntium.
17:45 Pópulus quem non cognóvi servívit mihi: * in audítu auris obedívit mihi.
17:46 Fílii aliéni mentíti sunt mihi, * fílii aliéni inveteráti sunt, et claudicavérunt a sémitis suis.
17:47 Vivit Dóminus, et benedíctus Deus meus: * et exaltétur Deus salútis meæ.
17:48 Deus, qui das vindíctas mihi, et subdis pópulos sub me: * liberátor meus de inimícis meis iracúndis.
17:49 Et ab insurgéntibus in me exaltábis me: * a viro iníquo erípies me.
17:50 Proptérea confitébor tibi in natiónibus, Dómine: * et nómini tuo psalmum dicam.
17:51 Magníficans salútes Regis eius, et fáciens misericórdiam Christo suo David: * et sémini eius usque in sǽculum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalms {from the Proper of the season}
Ant. O wondrous interchange! * the Creator of mankind, taking upon him a living body, vouchsafed to be born of a pure Virgin: and by his Humanity, which was begotten in no earthly wise, hath made us partakers of his Divinity.
Psalm 17(26-51) [1]
17:26 Du er trofast mod den trofaste, * retsindig mod den retsindige mand.
17:27 Du er oprigtig mod den oprigtige, * men over for den falske forstiller du dig.
17:28 Du frelser de hjælpeløse, * du ydmyger de hovmodiges blik.
17:29 Du lader min lampe lyse, Herre, * min Gud spreder lys i mit mørke.
17:30 Ved din hjælp stormer jeg volde, * ved min Guds hjælp springer jeg over mure.
17:31 Guds vej er fuldkommen, Herrens ord er lutret, * han er skjold for alle, der søger tilflugt hos ham.
17:32 Hvem er Gud om ikke Herren? * Hvem er klippe om ikke vor Gud?
17:33 Gud er den, der væbner mig med styrke * og gør min vej fuldkommen.
17:34 Han gør min fod let som hindens * og giver mig fodfæste på højderne.
17:35 Han opøver mine hænder til krig * og mine arme til at spænde kobberbuen.
17:36 Du giver mig din frelse som skjold, * din højre hånd støtter mig,
17:36 Din hjælp * giver mig styrke.
17:37 Du skaffer plads for mine skridt, * og mine ankler giver ikke efter.
17:38 Jeg sætter efter mine fjender og når dem, * jeg vender ikke om, før de er tilintetgjort.
17:39 Jeg knuser dem, så de ikke kan rejse sig, * de ligger faldne under mine fødder.
17:40 Du væbner mig med styrke til krig, * du tvinger mine modstandere i knæ.
17:41 Mine fjender slår du på flugt, * og jeg gør det af med mine modstandere.
17:42 De råber om hjælp, men ingen hjælper, de råber til Herren, * men han svarer dem ikke.
17:43 Jeg knuser dem til støv for vinden, * jeg kaster dem ud som gadeskarn.
17:44 Du redder mig, når folkene strides, * du gør mig til folkeslagenes hersker,
17:45 Et folk, jeg ikke kender, skal tjene mig. * Ved rygtet om mig må de adlyde,
17:46 Fremmede skal krybe for mig, * de fremmede giver op og kommer skælvende frem fra deres skjul.
17:47 Herren lever! Lovet være min klippe! * Min frelses Gud er ophøjet.
17:48 Gud er den, der giver mig hævn og lægger folkene under mig; * du udfrier mig fra mine fjender,
17:49 Ja, du løfter mig op fra mine modstandere * og redder mig fra voldsmænd.
17:50 Derfor vil jeg prise dig blandt folkene, Herre, * jeg vil lovsynge dit navn.
17:51 Han giver sin konge store sejre og viser troskab mod sin salvede, mod David * og hans slægt til evig tid.
℣. Ære være Faderen og Sønnen * og Helligånden.
℟. Som det var i begyndelsen, så nu og altid * og i al evighed. Amen.
|
Psalmus 18 [2]
18:2 Cæli enárrant glóriam Dei: * et ópera mánuum eius annúntiat firmaméntum.
18:3 Dies diéi erúctat verbum, * et nox nocti índicat sciéntiam.
18:4 Non sunt loquélæ, neque sermónes, * quorum non audiántur voces eórum.
18:5 In omnem terram exívit sonus eórum: * et in fines orbis terræ verba eórum.
18:6 In sole pósuit tabernáculum suum: * et ipse tamquam sponsus procédens de thálamo suo:
18:6 Exsultávit ut gigas ad curréndam viam, * a summo cælo egréssio eius:
18:7 Et occúrsus eius usque ad summum eius: * nec est qui se abscóndat a calóre eius.
18:8 Lex Dómini immaculáta, convértens ánimas: * testimónium Dómini fidéle, sapiéntiam præstans párvulis.
18:9 Iustítiæ Dómini rectæ, lætificántes corda: * præcéptum Dómini lúcidum, illúminans óculos.
18:10 Timor Dómini sanctus, pérmanens in sǽculum sǽculi: * iudícia Dómini vera, iustificáta in semetípsa.
18:11 Desiderabília super aurum et lápidem pretiósum multum: * et dulcióra super mel et favum.
18:12 Étenim servus tuus custódit ea, * in custodiéndis illis retribútio multa.
18:13 Delícta quis intéllegit? ab occúltis meis munda me: * et ab aliénis parce servo tuo.
18:14 Si mei non fúerint domináti, tunc immaculátus ero: * et emundábor a delícto máximo.
18:15 Et erunt ut compláceant elóquia oris mei: * et meditátio cordis mei in conspéctu tuo semper.
18:15 Dómine, adiútor meus, * et redémptor meus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 18 [2]
18:2 Himlen fortæller om Guds herlighed, * hvælvingen beretter om hans hænders værk;
18:3 Dag forkynder det til dag, * nat kundgør det til nat.
18:4 Der lyder ingen ord, ingen tale, * uden at deres røst høres;
18:5 Deres røst når ud over hele jorden, * deres ord til verdens ende.
18:6 På himlen har han rejst et telt til solen, * den går som en brudgom ud af sit kammer,
18:6 Den gennemløber sin bane glad som en helt. * Fra himlens ene ende går den ud
18:7 Og når rundt til den anden, * intet er skjult for dens glød.
18:8 Herrens lov er fuldkommen, den styrker sjælen. * Herrens vidnesbyrd står fast, det giver den uerfarne visdom.
18:9 Herrens forordninger er retskafne, de glæder hjertet. * Herrens befaling er ægte, den giver øjnene glans.
18:10 Herrens ord er rent, det består til evig tid. * Herrens bud er sandhed, de er alle retfærdige.
18:11 De er mere kostbare end guld, end det reneste guld i mængde, * de er sødere end honning, end flydende honning.
18:12 Din tjener lader sig advare af dem, * der er stor løn ved at holde dem.
18:13 Hvem lægger mærke til uforsætlige synder? Rens mig for skjulte synder! * Skån også din tjener for de overmodige,
18:14 Lad dem ikke få magt over mig! Da er jeg udadlelig * og uden skyld i grov overtrædelse.
18:15 Tag nådigt imod min munds ord * og mit hjertes tanke,
18:15 Herre, min klippe * og forløser!
℣. Ære være Faderen og Sønnen * og Helligånden.
℟. Som det var i begyndelsen, så nu og altid * og i al evighed. Amen.
|
Psalmus 19 [3]
19:2 Exáudiat te Dóminus in die tribulatiónis: * prótegat te nomen Dei Iacob.
19:3 Mittat tibi auxílium de sancto: * et de Sion tueátur te.
19:4 Memor sit omnis sacrifícii tui: * et holocáustum tuum pingue fiat.
19:5 Tríbuat tibi secúndum cor tuum: * et omne consílium tuum confírmet.
19:6 Lætábimur in salutári tuo: * et in nómine Dei nostri magnificábimur.
19:7 Ímpleat Dóminus omnes petitiónes tuas: * nunc cognóvi quóniam salvum fecit Dóminus Christum suum.
19:7 Exáudiet illum de cælo sancto suo: * in potentátibus salus déxteræ eius.
19:8 Hi in cúrribus, et hi in equis: * nos autem in nómine Dómini, Dei nostri invocábimus.
19:9 Ipsi obligáti sunt, et cecidérunt: * nos autem surréximus et erécti sumus.
19:10 Dómine, salvum fac regem: * et exáudi nos in die, qua invocavérimus te.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. O admirábile commércium: Creátor géneris humáni, animátum corpus sumens, de Vírgine nasci dignátus est; et procédens homo sine sémine, largítus est nobis suam Deitátem.
|
Psalm 19 [3]
19:2 Måtte Herren svare dig på nødens dag, * Jakobs Guds navn beskytte dig.
19:3 Måtte han sende dig hjælp fra helligdommen * og støtte dig fra Zion.
19:4 Måtte han huske dig for alle dine afgrødeofre * og tage imod dit brændoffer.
19:5 Måtte han give dig, hvad dit hjerte ønsker, * og lade alle dine planer lykkes.
19:6 Da vil vi juble over din frelse * og løfte banneret i vor Guds navn.
19:7 Måtte Herren opfylde alle dine ønsker. * Nu ved jeg, at Herren frelser sin salvede,
19:7 Han svarer ham fra sin hellige himmel * med sin højre hånds frelsende gerninger.
19:8 Andre påkalder vogne og heste, * men vi påkalder Herren vor Guds navn.
19:9 De andre synker i knæ og falder, * men vi rejser os og holder stand.
19:10 Herre, frels kongen! * Svar os, den dag vi råber!
℣. Ære være Faderen og Sønnen * og Helligånden.
℟. Som det var i begyndelsen, så nu og altid * og i al evighed. Amen.
Ant. O wondrous interchange! the Creator of mankind, taking upon him a living body, vouchsafed to be born of a pure Virgin: and by his Humanity, which was begotten in no earthly wise, hath made us partakers of his Divinity.
|
Capitulum Versus {ex Psalterio secundum diem}
1 Tim. 1:17
Regi sæculórum immortáli et invisíbili, soli Deo honor et glória in sǽcula sæculórum. Amen.
℟. Deo grátias.
℣. Exsúrge, Christe, ádiuva nos.
℟. Et líbera nos propter nomen tuum.
|
Capitulum Versus {from the Psalter for the day of the week}
1 Tim. 1:17
Now to the king of ages, immortal, invisible, the only God, be honour and glory for ever and ever. Amen.
℟. Gud ske tak og lov.
℣. Arise, O Christ, and help us.
℟. And deliver us for thy name's sake.
|
Orationes
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Dómine Deus omnípotens, qui ad princípium huius diéi nos perveníre fecísti: tua nos hódie salva virtúte; ut in hac die ad nullum declinémus peccátum, sed semper ad tuam iustítiam faciéndam nostra procédant elóquia, dirigántur cogitatiónes et ópera.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Prayers
Herre, forbarm dig over os, Kristus, forbarm dig over os, Herre, forbarm dig over os
"Fadervor" bedes stille indtil "Og led os ikke i fristelse:".
Fader vor, du som er i himlene, Helliget vorde dit navn. Komme dit rige. Ske din vilje som i himlen, således også på jorden. Giv os i dag vort daglige brød. Og forlad os vor skyld, som også vi forlader vore skyldnere.
℣. Og led os ikke i fristelse:
℟. Men fri os fra det onde.
℣. Herre, hør min bøn.
℟. Og lad mit råb nå til dig.
Lad os bede.
O Lord, our heavenly Father, Almighty and everlasting God, who has safely brought us to the beginning of this day: defend us by thy mighty power; and grant that this day we fall into no sin, but that all our doings may be ordered by thy governance, to do always what is righteous in thy sight.
Ved vor Herre Jesus Kristus, din Søn, som lever og råder med dig i Helligåndens enhed, Gud, fra evighed til evighed.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
|
Conclusion
℣. Herre, hør min bøn.
℟. Og lad mit råb nå til dig.
℣. Lad os lovprise Herren.
℟. Gud ske tak og lov.
|
Deinde in Choro legitur Martyrologium, quod laudabiliter fit etiam extra Chorum.
Martyrologium (anticip.)
Décimo séptimo Kaléndas Februárii Luna tértia décima Anno Dómini 2022
Romæ, via Salária, natális sancti Marcélli Primi, Papæ et Mártyris; qui, ob cathólicæ fídei confessiónem, iubénte Maxéntio tyránno, primo cæsus est fústibus, deínde ad servítium animálium cum custódia pública deputátus, et ibídem, serviéndo indútus amíctu cilícino, defúnctus est.
Marróchii, in Africa, pássio sanctórum quinque Protomártyrum Ordinis Minórum, scílicet Berárdi, Petri atque Othónis Sacerdótum, Accúrsii et Adiúti Laicórum; qui, ob Christiánæ fídei prædicatiónem ac Mahuméticæ reprobatiónem legis, post vária torménta et ludíbria, a Saracenórum Rege, scissis gládio capítibus, enecáti sunt.
Rhinocolúræ, in Ægýpto, sancti Melæ Epíscopi, qui, sub Valénte exsílium et ália grávia pro fide cathólica passus, in pace quiévit.
Areláte, in Gállia, sancti Honoráti, Epíscopi et Confessóris; cuius vita tam doctrína quam miráculis fuit illústris.
Opitérgii, in Venetórum fínibus, sancti Titiáni, Epíscopi et Confessóris.
Fundis, in Látio, sancti Honoráti Abbátis, cuius méminit beátus Gregórius Papa.
In castro cui nomen Macériæ, ad Altéiam flúvium, in Gállia, sancti Furséi Confessóris, cuius corpus ad monastérium Perónæ póstmodum translátum est.
Romæ sanctæ Priscíllæ, quæ se súaque pio Mártyrum obséquio mancipávit.
℣. Et álibi aliórum plurimórum sanctórum Mártyrum et Confessórum, atque sanctárum Vírginum.
℟. Deo grátias.
℣. Pretiósa in conspéctu Dómini.
℟. Mors Sanctórum eius.
Sancta María et omnes Sancti intercédant pro nobis ad Dóminum, ut nos mereámur ab eo adiuvári et salvári, qui vivit et regnat in sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Then the Martyrology is read in Choir.
Martyrologium (anticip.)
January 16th 2022, the 13th day of the Moon, were born into the better life:
At Rome, upon the Salarian Way, the holy martyr Pope Marcellus I, who for his confession of the Catholic faith was first cudgelled by order of the tyrant Maxentius and then sent to take care of the beasts which were fed at the public cost, in the which service he died, clad in sack-cloth, (in the year 309-310.)
At Morocco, in Africa, (in the year 1220,) the holy martyrs Berard (de Carbis), Peter, Accursius, Adjutus, and Otho, of the Order of Friars Minors.
At Arles, (in the year 429,) the holy Confessor Honoratus, Bishop of that see, whose life was rendered famous by his teaching and miracles.
At Moerzo, the holy Confessor Titian, Bishop of that see.
At Al-Arish, in Egypt, holy Melas, Bishop of that see, (in the fifth century,) who was exiled under the Emperor Valens and suffered other hardships for the Catholic faith's sake, but at length fell asleep in peace.
At Fondi, in Campania, (in the sixth century,) the holy Abbot Honoratus, (who was set over the monastery of Fondi) of whom mention is made by blessed Pope Gregory.
In the monastery of Perouse, the holy Confessor Fursey, (Abbot of Lagny, in the year 650.)
At Rome, holy Priscilla, who gave up herself and all that she had to the service of the martyrs.
℣. Og andetsteds mange andre hellige martyrer og bekendere og hellige jomfruer.
℟. Gud ske tak og lov.
℣. Precious in the sight of the Lord.
℟. Is the death of his saints.
Holy Mary and all the Saints, intercede for us with the Lord, our God, so that we may merit His help and salvation, who lives and reigns for ever and ever.
℟. Amen.
|
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Réspice in servos tuos, Dómine, et in ópera tua, et dírige fílios eórum.
℟. Et sit splendor Dómini Dei nostri super nos, et ópera mánuum nostrárum dírige super nos, et opus mánuum nostrárum dírige.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Orémus.
Dirígere et sanctificáre, régere et gubernáre dignáre, Dómine Deus, Rex cæli et terræ, hódie corda et córpora nostra, sensus, sermónes et actus nostros in lege tua, et in opéribus mandatórum tuórum: ut hic et in ætérnum, te auxiliánte, salvi et líberi esse mereámur, Salvátor mundi:
Qui vivis et regnas in sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Dies et actus nostros in sua pace dispónat Dóminus omnípotens. Amen.
|
℣. O God come to my assistance;
℟. O Lord, make haste to help me.
℣. O God come to my assistance;
℟. O Lord, make haste to help me.
℣. O God come to my assistance;
℟. O Lord, make haste to help me.
℣. Ære være Faderen og Sønnen * og Helligånden.
℟. Som det var i begyndelsen, så nu og altid * og i al evighed. Amen.
Herre, forbarm dig over os, Kristus, forbarm dig over os, Herre, forbarm dig over os
"Fadervor" bedes stille indtil "Og led os ikke i fristelse:".
Fader vor, du som er i himlene, Helliget vorde dit navn. Komme dit rige. Ske din vilje som i himlen, således også på jorden. Giv os i dag vort daglige brød. Og forlad os vor skyld, som også vi forlader vore skyldnere.
℣. Og led os ikke i fristelse:
℟. Men fri os fra det onde.
℣. Look upon thy servants and upon thy works: and direct their children.
℟. And let the brightness of the Lord our God be upon us. Direct thou the works of our hands; yea, the work of our hands do thou direct.
℣. Ære være Faderen og Sønnen * og Helligånden.
℟. Som det var i begyndelsen, så nu og altid * og i al evighed. Amen.
Lad os bede.
O Lord, Almighty God, King of heaven and earth, Saviour of the world, bless, lead, rule and govern our hearts and bodies, our senses, words and deeds today, following thy law and commandments, that here and for eternity with thy help we shall be saved in freedom.
Who lives and reigns for ever and ever.
℟. Amen.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benediction. May Almighty God arrange our deeds and our day in His peace. Amen.
|
Regula
Ex Cápite 2 Régulæ Sancti Patri Nostri Benedícti: Qualis débeat abbas esse
Ante ómnia, ne dissímulans aut parvipéndens salútem animárum sibi commissárum, ne plus gerat sollicitúdinem de rebus transitóriis et terrénis atque cadúcis, sed semper cógitet quia ánimas suscépit regéndas, de quibus et ratiónem redditúrus est. Et ne causétur de minóri forte substántia , memínerit scriptum: Primum quǽrite regnum Dei et iustítiam eius, et hæc ómnia adiciéntur vobis, et íterum: Nihil deest timéntibus eum. Sciátque quia qui súscipit ánimas regéndas paret se ad ratiónem reddéndam. Et quantum sub cura sua fratrum se habére scíerit númerum, agnóscat pro certo quia in die iudícii ipsárum ómnium animárum est redditúrus Dómino ratiónem, sine dúbio áddita et suæ ánimæ. Et ita, timens semper futúram discussiónem pastóris de créditis óvibus, cum de áliis ratiocíniis cavet, rédditur de suis sollícitus, et cum de monitiónibus suis emendatiónem áliis subminístrat, ipse effícitur a vítiis emendátus.
Extra Chorum etiam laudabiliter dicitur lectio ex S. Regulæ; secus dicitur Lectio brevis.
Lectio brevis {ex Proprio Sanctorum}
Sir 24:19-20
In platéis sicut cinnamómum et bálsamum aromatízans odórem dedi: quasi myrrha elécta, dedi suavitátem odóris.
In fine:
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
|
Regula
The Rule of our Holy Father Benedict. Chapter 2: What Kind of Man an Abbot Ought to Be. Continued.
Above all, let him not be too solicitous about things transitory, things earthly, things perishable, closing his eyes to, or too little weighing the salvation of, the souls committed to his care; but let him always have in mind that because he has undertaken to govern souls, he must one day render an account of them.
And that he may not complain of having too little worldly substance, as may hap, let him remember the Scripture: “First seek the kingdom of God and His justice, and all these things shall be added unto you.” And again: “Nothing is wanting to them that fear Him.” And let him know that he who has undertaken the government of souls must prepare himself for rendering an account. And however great the number of brethren he knows he has under his care, let him recognize for certain that he will have to account to the Lord for all their souls in the day of judgment and without doubt for his own soul in addition. And so, always duly fearful of the Chief Pastor’s future examination into the state of the sheep entrusted to him, while careful on others’ account he becomes solicitous on his own; and while by his admonitions he affords correction to others, he is also himself freed from his faults.
Short reading {from the Proper of Saints}
Sir 24:19-20
As a plane tree by the water in the streets, I gave a sweet smell like cinnamon. and aromatical balm: I yielded a sweet odour like the best myrrh.
℣. Nu, Herre, hav du medynk med os.
℟. Gud ske tak og lov.
|
Conclusio
℣. Adiutórium nóstrum ✠ in nómine Dómini.
℟. Qui fecit cælum et terram.
℣. Benedicite.
℟. Deus.
Benedictio. Dóminus nos benedícat, ✠ et ab omni malo deféndat, * et ad vitam perdúcat ætérnam.
Et fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen
|
Conclusion
℣. Our help is ✠ in the name of the Lord,
℟. Who made heaven and earth.
℣. Let us bless.
℟. God.
Benediction. May the Lord bless us, ✠ protect us from all evil and bring us to everlasting life. And may the souls of the faithful, through the mercy of God, rest in peace.
℟. Amen.
|
Commemorátio defunctórum
℟.br. Commemorátio ómnium fratrum, familiárum Órdinis nostri, atque benefactórum nostrórum.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.
Psalmus 129 [4]
129:1 De profúndis clamávi ad te, Dómine: * Dómine, exáudi vocem meam:
129:2 Fiant aures tuæ intendéntes, * in vocem deprecatiónis meæ.
129:3 Si iniquitátes observáveris, Dómine: * Dómine, quis sustinébit?
129:4 Quia apud te propitiátio est: * et propter legem tuam sustínui te, Dómine.
129:5 Sustínuit ánima mea in verbo eius: * sperávit ánima mea in Dómino.
129:6 A custódia matutína usque ad noctem: * speret Israël in Dómino.
129:7 Quia apud Dóminum misericórdia: * et copiósa apud eum redémptio.
129:8 Et ipse rédimet Israël, * ex ómnibus iniquitátibus eius.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.
℣. A porta ínferi.
℟. Érue, Dómine, ánimas eórum.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.
℣. Dómine exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
secunda 'Domine, exaudi' omittitur
Orémus.
Deus véniæ largítor et humánæ salútis amátor: quǽsumus cleméntiam tuam: ut nostræ congregatiónis fratres, propínquos et benefactóres, qui ex hoc sǽculo transiérunt, beáta María semper vírgine intercedénte cum ómnibus sanctis tuis ad perpétuæ beatitúdinis consórtium perveníre concédas.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
℣. Réquiem ætérnam dona eis Dómine.
℟. Et lux perpétua lúceat eis.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Commemoration of departed
℟.br. Commemoration of all brothers, friends of our Order, and our benefactors.
℣. May they rest in peace.
℟. Amen.
Psalm 129 [4]
129:1 Fra det dybe råber jeg til dig, Herre. * Herre, hør mit råb,
129:2 Lad dine ører lytte * til min tryglen!
129:3 Hvis du, Herre, vogtede på skyld, * hvem kunne da bestå, Herre?
129:4 Men hos dig er der tilgivelse, * for at man skal frygte dig. Jeg håber på Herren,
129:5 Min sjæl håber; jeg venter på hans ord, * min sjæl venter på Herren
129:6 Mere end vægterne på morgen, end vægterne på morgen. * Israel, vent på Herren,
129:7 For hos Herren er der troskab, * hos ham er der altid udfrielse.
129:8 Han udfrier Israel * fra al dets skyld.
℣. Herre, skænk dem * den evige hvile.
℟. Og lad det evige lys * lyse for dem.
℣. From the gates of the grave.
℟. Deliver their souls, O Lord!
℣. May they rest in peace.
℟. Amen.
℣. O Lord, hear my prayer.
℟. And let my cry come unto thee.
skip second 'O Lord, hear my prayer'
Lad os bede.
O God the giver of pardon, and the lover of human salvation, we beseech thy clemency: that thou grant the brethren of our congregation, kinsfolk, and benefactors, which are departed out of this world, blessed Mary ever Virgin making intercession with all the saints, to come to the fellowship of eternal blessedness.
Ved vor Herre Jesus Kristus, din Søn, som lever og råder med dig i Helligåndens enhed, Gud, fra evighed til evighed.
℟. Amen.
℣. O Lord, grant them eternal rest.
℟. And let the everlasting light shine upon them.
℣. May they rest in peace.
℟. Amen.
|